هشدار مادران صلح
ما جمعی از مادران این سرزمین، با توجّه به وضعیّت مخاطرهآمیز و پر تنشی که کشورمان و منطقه درآن بسر میبرد و با توجّه به بیکاری، تورّم و گرانی ناشی از سیاستهای ناکارآمدی که آسیبهای اجتماعی در پی دارد، بر آن شدیم تا با مرور تجربه مشترکمان، همگان را به چارهاندیشی فراخوانیم
متأسّفانه باردیگر مسئله تحریم و سیاست نهجنگ و نهصلح گریبان ملّت ایران را گرفته است و انرژی و اندوخته آنان را به تاراج میهمان تحریمهایی که پیش و پس از جنگ ٨ ساله شاهد خسارت های مادی و معنوی آن بودیم و تأثیر آن را در عقب ماندن از غافله توسعه و پیشرفت دیدیم
ما بر این باوریم که خطرها و خسارتهای تحریم اقتصادی در دراز مدّت کمتر از حمله نظامی نیست. تحریمها موجب برباد رفتن سرمایه این ملّت در باج دادن به کشورهای دلاّل و دستیابی پرهزینهتر به کالاهای اساسی همچون دارو، شیرخشک، موادّ بهداشتی، کشاورزی، صنعتی و عمرانی میشود. تحریمها آرام آرام زندگی مردم را فلج میکند. فرار مغزها و سرمایهها، ورشکستگی کارخانهها، بیکاری، کاهش تولید، گرانی و فقر و در پیآن اعتیاد و فساد، از عوارض این تحریمها میتواند باشد. فقر و فساد بستر ساز و گسترشدهنده خشونت و درگیری درونی میان خود مردم میگردد. ترس و نگرانی از آینده مانع از اعتماد مردم به یکدیگر میشود و ما را از تمرکز و همکاری برای تحقّق آرمانها و خواستههای مشترک و مهمّی که بهخاطر آنها انقلاب کردهایم همچون عدالتخواهی، آزادی، استقلال و ترقّی و…. باز میدارد. تحریمها خواستههای ملّی را فردی میکند. در آشفتهبازار تحریم، هرکس سعی دارد کلاه خود را دودستی چسبیده، بیاعتنا به دیگری، درگیر حلّ بحرانهای معیشتی و عاطفی روزمرّه خویش باشد. در حالیکه در بحرانهای فراگیر، مردم بیش از پیش به اتّحاد و خرد جمعی نیاز دارند. ما امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند همبستگی و همکاری و حضور اجتماعی هستیم. بیاییم از دمغنیمتشمردن، بی اعتنایی به منافع ملّی، کنارکشیدن از مسائل اجتماعی و تماشاچی ناکارآمد بودن دوری کنیم. از مسئولان بخواهیم در تصمیمگیریهای سرنوشتساز به مردم اعتماد کرده، آنها را مشارکت دهند. از مسئولان بخواهیم که اطّلاعات و اخبار را بهطور شفاف در اختیار مردم بگذارند تا آنها بتوانند با دلسوزی بیشتر منافع ملّی را پاس بدارند
ما باور داریم که بیخبری و جهل هرگز نمیتواند ضامن امنیّت و ثبات کشور باشد। چارهای بیندیشیم، فردا شاید فرصتی نباشد!
همراه شو
تنها نمان به درد
کاین درد مشترک
هرگز جدا جدا درمان نمیشود....
مادران صلح ایران، در سایت خود، خود را چنین معرفی کرده اند: ما جمعی از مادران ایران زمینیم: با قومیت و مذاهب مختلف؛ مادرانی که جوانیمان در مبارزه با دیکتاتوری شاه و امپریالیسم سپری شد؛ مادرانی که به امید ایرانی آباد و آزاد و برقراری عدالت در روند انقلاب شرکت داشتیم؛ مادرانی که در دوران ٨ سال جنگ تحمیلی با عراق و پس از آن، برای تحقق آرمان هایمان میهنمان هزینه های فراوانی متحمل شدیم؛ مادرانی که سختترین تحریم های اقتصادی را تحمل کردیم و صفهای طویل را صبورانه تاب آوردیم، تا قوت روزانه خانواده را فراهم کنیم؛ مادرانی که با غرور و افتخار، روح عدالتخواهی و آزادیخواهی و استقلال و صلح را در رگهای فرزندانمان جاری ساخته ایم؛ ما جمعی از مادران ایران، با هر بینش و مذهبی، در این شرایط حساس کشور عزیزمان، همپیمان شده ایم تا در حد توانمان از میهن و آرمانهای مردممان در مقابل تهدیدها، حفاظت کنیم؛ آرمانهایی که برای تحقق آنها جوانیمان را هزینه کردهایم و اینک آرزو داریم که جوانانمان به صلح، عدالت و دموکراسی دست یابند، نه آنکه شاهد هزینه شدن آنان باشیم؛ ما از آن رو خود را مادران صلح نامیدهایم که نه تنها مخالف جنگیم، بلکه امنیت و آسایش شهروندان را میطلبیم و به هر آنچه امنیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ما و جوانانمان را تهدید کند اعتراض داریم؛ ما مادران نگران وطن، جوانان بسیاری را در انقلاب، جنگ و در زندانها از دست دادهایم و نمیخواهیم که تاریخ تکرار شود। ما اجازه نخواهیم داد هیچ بهانهای به بیگانگان داده شود و هیچ بیگانه ای به بهانه دموکراسی به ایران تجاوز کند و باور داریم که مردم ایران خود عدالت و دموکراسی را برقرار خواهند کرد؛ ما مادران صلح معتقدیم که دستگیری و حبس و تعرض به معلمان، دانشجویان، پرستاران، روزنامهنگاران، نویسندگان، روحانیان، کارگران و همچنین فعالان جنبش زنان به بهانه های مختلف همان رفتاری است که قدرت های سلطه طلب خارجی را به بهانه نقض حقوق بشر، اما در اصل همچون کوسههای بوی خون شنیده، به سودای حمله به کشورمان یا اعمال تحریمهای گوناگون میکشاند؛ ما مادران صلح و امیدیم و برای دستیابی به امنیت آزادی و عدالت،که همانا حقوق بشر است، برای خود و فرزندانمان تلاش خواهیم کرد। برای رسیدن به این اهداف بهسوی تمامی مادران ایران دست یاری دراز میکنیم।
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر