۱۳۸۷ اردیبهشت ۱۵, یکشنبه

اظهارات سه فلسطینی درباره شرایط زندگی در نوار غزه

"همه برادرانم ازدواج کرده اند، اما همه شان بیکارند، آن ها فقط در دو قطعه زمین خانوادگیمان در حال کشت و کارند"
سه فلسطینی درباره تاثیر تحریم های اسرائیل و کمبود سوخت در نوار غزه بر زندگی شان با بی بی سی صحبت کرده اند.
سلافه عوده می گوید، حتی مردمی که هنوز در آمدی دارند، نمی توانند ابتدایی ترین مواد غذایی را خریداری کنند چرا که قیمت ها بسیار بالاست.
سلافه ۲۵ ساله می گوید، سال گذشته یک کپسول گاز خانگی حدود ۱۰ دلار قیمت داشت، اما امسال قیمت همان کپسول به حدود ۴۳ دلار افزایش یافته است.
سلافه که با پدر، مادر و برادرش زندگی می کند می گوید، هنوز در خانه گاز دارند ولی برای نگهداشتن این مقدار گاز ناچارند از هیزم استفاده کنند.
سلافه می گوید که در حال حاضر به عنوان مترجم کار می کند، اما قراردادش ماه مارس آتی به پایان می رسد.
به گفته او، کار پیدا کردن در نوار غزه سخت است، چرا که بیشتر سازمان ها فعالیتشان را در آن جا متوقف کرده اند.
به گفته وی: "دیروز باید برای شغل جدیدی در شهر غزه در آزمون مترجمی شرکت می کردم. برای رفتن به شهر حدود پانزده تا بیست دقیقه منتظر تاکسی شدم و وقتی به آنجا رسیدم مجبور شدم بیست دقیقه دیگر برای گرفتن تاکسی بعدی منتظر بمانم تا خودم را به محل امتحانم برسانم. و در نهایت برای آزمون دیر رسیدم."
سلافه می گوید که حتی برای برگشتن به خانه خود مجبور به صرف زمان بیشتری شد.
به گفته وی، قبل از محاصره به سرعت موفق به گرفتن تاکسی می شد، اما حالا که به سختی می توان سوخت پیدا کرد، تاکسی هم به دشواری پیدا می شود.
جمع آوری زباله ها در غزه متوقف شده و اکنون در هر خیابانی مقدار زیادی زباله دیده می شود
فکر شلتون
فکر شلتون که ۳۸ ساله است در زمینه کمک های درمانی به فلسطینیان در یک سازمان غیر دولتی بریتانیایی مشغول کار می کند. این سازمان به مراکز خدمات بهداشتی محلی کمک های مالی می کند.
به گفته وی، کمبود سوخت رسانی به شهر باعث شده که کارمندان قادر به رسیدن به بیمارستان و یا مراکز خدمات بهداشتی در طول ساعتهای کاری نباشند.
شلتون می گوید: "بعضی از آن ها برای رسیدن به محل کارشان پیاده روی می کنند، عده ای دیر می رسند و عده دیگری اصلا به محل کارشان نمی آیند. البته این موضوع بر روی بیماران هم تاثیر می گذارد و آن ها هم به سختی می توانند خودشان را به بیمارستان برسانند."
او می گوید که بیمارستان ها سعی می کنند برای آمبولانس ها سوخت ذخیره کنند، اما حالا هیچ سوختی باقی نمانده است.
او می گوید: "اگر نیروگاه بسته شود، آن گاه مجبور خواهیم شد که از ژنراتور ها برای تامین سوخت استفاده کنیم. واقعیت این است که ما فقط ۲۵ درصد سوختی که برای راه اندازی ژنراتورها لازم است را داریم."
شلتون می گوید، از زمانی که تحریم های دشوارتر در ماه ژوئن آغاز شد، ورود لوازم یدکی به غزه متوقف شد، بنابراین زمانی که دستگاهها خراب می شوند راهی برای تعمیر آنها وجود ندارد.
شلتون وضعیت غزه را بحرانی می خواند و می گوید که در بیمارستهای غزه می شود اتاق هایی را دید که پر از تجهیزات بلا استفاده هستند، دستگاههای دیالیز، تهویه هوا و همه انواع تجهیزات نجات.
به گفته وی: "در مورد عرضه دارو و سایر اشیای یکبار مصرف مانند سرنگ و پنبه تحریم قطعی وجود ندارد، ولی همیشه کمبودهایی حس می شود. مدیران بیمارستان ها همواره نگران تعطیلی مراکز درمانی شان هستند."
شلتون می گوید: "علاوه بر این کمبود مواد غذایی در بیمارستانها مخصوصا در مورد میوه های تازه و سبزیجات احساس می شود، با توجه به قیمت های بالا بودجه ای که برای مواد غذایی در نظر گرفته شده کافی نیست."
این جوان فلسطینی می گوید که جمع آوری زباله ها در غزه یک هفته پیش متوقف شده است و اکنون در هر خیابانی مقدار زیادی زباله دیده می شود.
مازن ابوعرمه
مازن ابوعرمه ۴۸ ساله مدیر مدرسه ای در غزه هستم که توسط دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در امور مهاجران فلسطینی اداره می شود.
او می گوید: "من همین حالا با اتوبوس مخصوصی که از سوی این نهاد برای کارمندان و دانش آموزان در نظر گرفته شده به رفح بازگشته ام. از رادیوی اتوبوس شنیدیم که اگر سازمان ملل فردا نتواند سوخت بیشتری به دست آورد، روز یکشنبه ما اتوبوس نخواهیم داشت و به مدرسه هم نمی توانیم برویم."
به گفته او، در خیابان های شهر عبور و مرور بسیار به ندرت صورت می گیرد. بیشتر شبیه حکومت نظامی می ماند و این برای دانش آموزان خیلی سخت است.
دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در امور مهاجران فلسطینی یکی از مهمترین سازمان هایی است که در این منطقه مشغول فعالیت است و بهترین همکاری را با دانش آموزان دارد.
مازن ابوعرمه می گوید: "مدرسه ما در دو شیفت اداره می شود، و دانش آموزان مختلف صبح و عصر به مدرسه می آیند. دفتر نمایندگی سازمان ملل در امور پناهندگان فلسطینی ساندویچ هایی را برای دانش آموزان در آغاز روز درسی شان توزیع می کند."
اما به گفته وی، هر روز تعدادی از دانش موزان و معلم ها غیبت دارند و نمی توانند وسیله نقلیه ای برای رسیدن به مدرسه پیدا کنند.
ابوعمره می گوید: "جان گینگ رئیس دفتر نمایندگی سازمان ملل در امور پناهندگان فلسطینی مشغول کار بر روی پروژه بزرگی است که برای افزایش دادن دستاوردهای دانش آموزان در مدارس تحت نظر سازمان ملل فعالیت می کند و این تاثیر خوبی برروی دانش آموزان می گذارد. اما غزه واقعا به سوی سراشیبی در حرکت است."

هیچ نظری موجود نیست: