حمله به ایران چنان بلای عظیمی است که ما( آمریکا )زنده از آن بیرون نخواهیم آمد

دنیای ما: عنوان اصلی مقاله The Road to Esfahan می باشد.

Larry Beinhart

آلترنت سایت الف

آیا باید این مردم را بمباران کنیم؟

در راه اصفهان به شیراز رسیده‏ام.بسیار خوب است که از تهران خارج بشوید، شهر خاکستری که یکی از غیر فتوژنیک‏ترین شهرهای دنیاست. یکی از جاذبه‏های تاریخی شیراز مقبره حافظ شاعر قرن ۱۴ ایران است. آن جا شب‏ها مملو از ایرانیانی است که با خود گل آورده‏اند و کنار قبر او می‏ایستند و یا زانو می‏زنند و شعر‏هایش را می‏خوانند. به نظر من این کاری است که با هر نویسنده‏ای باید صورت بگیرد.ایرانی‏ها مهربان‏ترین و خون‏گرم‏ترین آدم‏هایی هستند که تا کنون من دیده‏ام.سوال این است که آیا باید به این مردم حمله کنیم؟امروزه ما در آمریکا همه چیز را سیاه و سفید می‏بینیم یعنی چیزها را به دو دسته کاملا مخالف تقسیم می‏کنیم. خوب و بد، روشن و تیره، ما و دیگران.البته می‏توانیم برای این تفکر ایرانیان را سرزنش کنیم. چرا که اصلا این معانی مربوط به مانی پیامبر ایرانی می‏شود (۲۵۰ قبل از میلاد) که معتقد بود همه چیز یا خوب است یا بد و انسان در میان آن‏ها باید انتخاب کند و سپس در عالم دیگر جزای این کار‏های نیک خود را می‏بیند. البته این‏ها مربوط به پیامبر قدیمی‏تر ایرانی یعنی زرتشت می‏شود (۱۰۰۰ قبل از میلاد) که با آزاد شدن قوم یهود به دست کوروش پادشاه ایرانی این اعتقادات وارد یهودیت شد و از آن جا به مسیحیت راه یافت.هنوز در جمهوری اسلامی یهودی و زرتشتی وجود دارد و زندگی خود را دارند. آن‏ها مردمی هستند با یک تاریخ غنی و پر فراز و نشیب. یک تاریخ واقعا انسان گرایانه.و سوال این است که ما چرا باید به این مردم حمله کنیم؟پاسخ این است که آن‏ها بخشی از محور شرارت هستند! اما ایرانیان این تهمت را نمی‏توانند بپذیرند.آمریکا در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ مورد حمله گروهی به نام القاعده قرار گرفت که رهبر اصلی آن‏ها به نام اسامه بن لادن در افغانستان قرار داشت و مورد حمایت گروهی به نام طالبان بود. طالبان وهابی‏های متعصب و خشن بودند. آن‏ها زنان را مجبور می‏کردند برقع بپوشند و مردان را مجبور می‏کردند که ریش بلند داشته باشند و هر نوع تلویزیون، موسیقی، فیلم، عکس، مجسمه و عروسک را ممنوع کرده بودند. طالبان در ۱۹۹۶ بر سر قدرت آمدند و مورد حمایت پاکستان، عربستان سعودی و امارات متحده عربی و به شدت مورد مخالفت اتحاد شمالی بودند که شامل روسیه ، هند و بیش از همه ایران می‏شد.آمریکا به گفته خودش از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ بی‏طرف بود. بعد از ۱۱ سپتامبر آن‏ها از دولت طالبانی افغانستان خواستند که اسامه بن لادن را به آن‏ها تحویل دهند و وقتی آن‏ها از این کار امتناع کردند جنگ شروع شد. ما در این جنگ از همکاری اتحاد شمالی [ شمال] بهره گرفتیم و همان طور که ری تکیه در "ایران پنهان: تناقض و قدرت در جمهوری اسلامی" نوشت: "روابط آمریکا با اتحاد شمالی از بخش‏های مختلفی تشکیل شده بود. گروه‏های اقلیت افغان که همکاری‏شان با آمریکا چندان مشخص و کارآمد نبود. اما همکاری ایران کاملا ضروری بود و ایران بسیار موثر همکاری می‏کرد... ایران اطلاعات مورد نیاز را فراهم می‏کرد... و پذیرفت که در نجات خلبان‏های آمریکایی همکاری کنند... و اجازه دادند ۱۶۵ هزار تن از کمک‏های غذایی آمریکایی از طریق قلمروشان وارد افغانستان شود... و بعد از جنگ ایران، نقش کلیدی در تشکیل دولت موقت افغانستان داشت".رئیس جمهور آن زمان ایران، خاتمی گفت: افغانستان فرصت‏های جدیدی برای ایران و آمریکا برای تجدید نظر در روابط ایجاد کرده است.بوش کسانی که طالبان و القاعده را مورد حمایت قرار‏داده‏اند و به آن‏ها پناه داده‏اند (مانند پاکستان،عربستان سعودی و امارات ) را رها کرده است و ایرانی که در جنگ علیه طالبان به ما کمک کرده است را بخشی از محور شرارت می‏خواند.ما از شیراز به اصفهان می‏رویم. اصفهان یک گنجینه است؛ یک معجزه.در قرن ۱۶، شاه عباس این شهر را به عنوان پایتخت حکومت صفویه می‏سازد. در واقع این شهر بزرگترین شهر دنیا در آن روزگار بوده است. این شهر به عنوان یک مرکز میراث فرهنگی جهانی توسط یونسکو شناخته شده است. در این لیست همچنین اسم دیوار بزرگ چین، مجسمه آزادی، تاج محل و میدان تاریخی سن پترزبورگ ازقرار دارد.ما در آن جا با یک سری ۲۰-۳۰ نفری از ایرانیان همراه بودیم که به خوبی انگلیسی صحبت می‏کردند. من با آن‏ها برای شام بیرون رفتم. آن‏ها دانشجو، متخصصان پزشکی و کاسبان جزء بودند. در بین آن‏ها زنانی هم بودند البته پوشش آن‏ها به آزادی آمریکا نبود اما در میان کشور‏های اسلامی یکی از آزاد‏ترین پوشش‏ها بود.بحث‏ها در مورد همه چیز بود، سیاست، مسائل جهانی، سیستم حکومتی ایران، آمریکا و دین. در ده دقیقه اول هر مکالمه‏ای هر ایرانی اشاره می‏کند که ما عرب نیستیم ما ایرانی هستیم و آمریکایی‏ها را دوست داریم.و سوال این جاست که آیا ما باید به چنین مردم خوبی حمله کنیم؟علاوه بر این‏ها خود کفا کردن ایران به این سیستم اعتبار بخشیده است. نگه داشتن یک کشور متشکل از فارس‏ها، کردها، آذربایجانی‏ها ،پشتو‏ها و عرب‏ها در کنار یک دیگر علیرغم علایق قومی و گروهی کاری است که حکومت ایران به خوبی انجام داده است. ایران مکان امنی است. جرایم خیابانی بسیار کم است. انفجار وجود ندارد. حرکات تروریستی را نمی‏توانید مشاهده کنید و آدم ربایی وجود ندارد.موضوع حساسیت‏برانگیز دیگری که در همه گفتگو‏ها مشخص می‏شود مساله بسیار مهم سیاسی است و آن این است که ایران در مقابل قدرت‏های خارجی می‏ایستد. آن‏ها در تاریخشان از زمانی که اسکندر به ایران حمله کرد و پرسپولیس را به آتش کشید با هجوم بیگانه روبرو بوده‏اند. در قرن ۲۰ انگلیسی‏ها منابع طبیعی ایران را به غارت می‏بردند، پس از آن آمریکا یک شاه خودکامه را بر علیه دموکراسی آنان برانگیخت و بعد از بیرون کردن آن شاه بلافاصله با کمک دیگر ملل غربی به صدام حسین کمک کردند تا به ایران حمله کند. آن جنگ هشت سال طول کشید که ۷۵۰۰۰۰ تا یک میلیون کشته و مجروح به جا گذاشت. یک بحث جدی وجود دارد. که اگر ایران سلاح اتمی به دست بیاورد آن‏ها را استفاده خواهد کرد. به ویژه علیه اسرائیل.ایران کاملا زیر نظر رهبر عالی آن قرار دارد که از شرایط او با تقوی بودن است. در سال ۲۰۰۳ او به یک فتوی اشاره کرد که بر طبق شرع مقدس ساختن و استفاده از سلاح هسته‏ای حرام است. این همان زمانی است که تخمین اطلاعات ملی بیان کرده است که ایران فعالیت‏های نظامی هسته‏ای خود را متوقف کرده است.ایران می‏گوید که فقط انرژی هسته‏ای می‏خواهد. کشور‏هایی که از انرژی هسته‏ای بهره‏مند هستند شامل لیتوانی، اسلوواکی، اسلونی، بلغارستان، رومانی، آفریقای جنوبی، جمهوری چک، مکزیک و برزیل هستند. حداقل ۵۶ کشور دیگر هم راکتور تحقیقاتی دارند.بنابر این بحث‏ها باید به سمت مقاصد برود و این پرسش‏ها که آیا ایران خطرناک‏تر از روسیه است، دشمن‏تر از چین، بی‏ثبات‏تر از پاکستان، جنگ‏طلب‏تر از اسرائیل است یا اینکه رهبرانی جنگ طلب مانند آمریکا دارد که هر لحظه ممکن است بدون هیچ دلیلی در یک نقطه از جهان یک جنگ خونین را آغاز کنند؟ اگر آن‏ها سلاح هسته‏ای داشته باشند و به ویژه اگر آن‏ها را به شیوه ای تهاجمی استفاده کنند. آمریکا و اسرائیل توان بیشتری برای نابودی ایران خواهند داشت.اگر به ایران حمله شود اصفهان قطعا هدف قرار خواهد گرفت. یکی از صدها هدف. آن افراد دوست‏داشتنی که من با آن‏ها شام خوردم خواهند مرد. اگر خودشان نمیرند، پدر و مادرشان، فرزندانشان و خواهر وبرادرانشان کشته خواهند شد، دانشجویان زبان انگلیسی که مقابل من نشستند و دو ساعت در مورد حافظ برای من صحبت کردند، مردی که یک رو میزی با چاپ دستی برای من در بازار درست کرد، و کارگرانی که مشغول بازسازی مسجد جامع بودند خواهند مرد.من نمی‏توانم فکر کنم که آمریکا در مقابل آن چه در هفت سال گذشته به سرش آمده است پیروز بیرون بیاید. حمله بی‏حساب به یک کشور دیگر، رواج جنایت، حمله به آزادی‏های مدنی، نابود کردن اقتصاد داخلی و شکست در نجات مردم نیو اورلئان و بازسازی آن منطقه.اما حمله به ایران به دلیل جایگاه و تاثیرات آن در عرصه جهانی چنان بلای عظیمی خواهد بود که ما زنده از آن بیرون نخواهیم آمد.