ديکتاتورها از ارتش آزاد سوريه حمايت ميکنند

فعال آزاديخواه اهل بحرين در مورد رياکارى

منبع٬ ارگان رسمى حزب کمونيست سوئد (م.ل)

28 augusti 2012

مترجم: پيام پرتوى

http://www.proletaren.se/utrikes-mellanostern/diktaturer-stodjer-fria-syriska-armen

ارتش آزار سوريه در حلب بازديد کننده دارد٬ شماره دو از سمت چپ در صف عقب عبدل حليم مراد٬ نماينده مجلس از حزب اسلامى بحرين که از پادشاهى حمايت ميکند٬ شماره يک و سه از صف جلو نيز از جمله سياستمداران بحرينى هستند.

- چگونه است که شنيعترين جابران در جهان٬ که به مردم خود ستم ميکنند٬ بخاطر کمبود دمکراسى در سوريه داد و فغان ميکنند؟ پرولتر با يک فعال آزاديخواه در بحرين در مورد تفاوتها ميان مسائلى که در سوريه و کشور خودش ميگذرد مصاحبه ميکند.

حقايق و پيشينه

دولت مخالفان را به يک گفتگوى بدون قيد و شرط دعوت ميکند

- دولت سوريه جهت حل اختلافات٬ بدون هيچگونه پيش شرطى در مورد آينده کشور٬ مخالفان را به گفتگو دعوت کرده است.

- اين در جريان بازديدى از روسيه بود که Qadri Jamil٬ معاون نخست وزير براى تجارت خارجى٬ و على حيدر٬ وزير آشتى ملى٬ يکبار ديگر بر روى اينکه گفتگو تنها راه برون رفت از بحران است تاکيد نمودند. آنها امکان ادامه گفتگوها را منوط به دو شرط دانستند٬ اول رد هر گونه دخالت خارجى٬ که بر اساس آن اين سوريه ايها هستند که آينده خود را تعيين خواهند نمود. دوم توقف هر گونه خشونت. اين دو شرط به معناى اينست که حمايت خارجى به گروههاى مسلح بايد فورا متوقف شود.

- Qadri Jamil و على حيدر رهبران جبهه مردمى براى تغيير و آزادى٬ يکى از مخالفان متحد٬ با پايگاهى مستقر در سوريه٬ هستند. قبول پست وزارت از جانب آنها٬ به گفته قدرى جميل٬ اولين قدم در راه تشکيل يک دولت اٽتلافى٬ که ديگر گروههاى مخالف را نيز شامل ميشود٬ ميباشد.

RELATERADE ARTIKLAR

در دولت پادشاهى بحرين٬ واقع در حوزه خليج فارس٬ اعتراضات مردمى بر عليه رژيم پادشاهى حامد ال – خليفه ادامه دارد. تقريبا هر روز اعتراضات به نحوى به اجرا گذاشته ميشود٬ و طى يک سال و نيم اينچنين بوده است.

- اعتراض جمعه ١٧ اوت بزرگ بود٬ تقريبا ١٥٠ تا ٢٠٠٠٠٠ نفر در آن شرکت داشتند. يک پسر ١٦ ساله توسط نيروهاى امنيتى مورد اصابت گلوله قرار گرفت. وزير داخلى گفت که ابتدا اين پسر بود که قصد جان نيروهاى امنيتى ضد شورش را کرده بود. در ضمن فعال حقوق بشر٬ نبيل راجب به سه سال زندان محکوم شد.

سلمان اين جمعبندى کوتاه را از اوضاع بحرين ارائه ميدهد. او خود را بعنوان فردى تحصيل کرده٬ چهل ساله و صاحب چند فرزند تشريح ميکند. دقيقا مانند صدها هزار نفر از ديگر شهروندان بحرينى او هم در مبارزه بر عليه ديکتاتورى پادشاه و براى عدالت اجتماعى شرکت دارد.

- او ميگويد٬ ٧٥ درصد از مردم مخالف پادشاهند.

پرولتر٬ پس از آغاز اعتراضات در بحرين٬ بارها با سلمان مصاحبه کرده است. با توجه به امنيت خود و خانواده اش او شهامت ظاهر شدن را ندارد. ما از طريق پست الکترونيکى٬ به دليل اينکه سازمان امنيت مکالمات تلفنى را کنترل ميکند٬ با او مکاتبه ميکنيم. ما اينبار نيز در مورد سوريه صحبت ميکنيم. تجزيه و تحليل سلمان و ديگر فعالان آزاديخواه بحرينى بصورت شگفت انگيزى با سخنان چپگرايانه کشورهاى غربى در مورد شورش مردم سوريه بخاطر دمکراسى متفاوت است.

سلمان هوادار پرزيدنت سوريه٬ بشار العسد نيست. او تاکيد ميکند که تمام مردم جهان – و بدون در نظر گرفتن اينکه آنها در سوريه٬ ايران يا کشور ديگرى زندگى ميکنند٬ بايد تحت يک سيستم دمکراتيک زندگى کنند. اما آنهايى که در حال حاضر٬ اسلحه در دست٬ بر عليه رژيم سوريه ميجنگند ارتباطى با آرمانهاى دمکراتيک مردم ندارند.

- آنها٬ همزمان با کشتار سوريه اى هايى که از آنها پشتيبانى نميکنند٬ ميگويند که به دمکراسى اعتقاد دارند. آنها صدها نفر را ترور کرده اند. اغلب اعضاى ارتش آزاد سوريه٬ حتى سوريه اى هم نيستند. بخشى از آنها تبهکارانى هستند که در کشورهاى ديگر از زندان آزاد و سپس به سوريه فرستاده شده اند.

او تاکيد ميکند که کشورهاى حوزه خليج فارس از شورشيان مسلح در سوريه حمايت ميکنند٬ امرى که به تازگى مورد تاييد کشورهاى نيز غربى قرار گرفته است.

- سلمان بدون انتظار پاسخ سوال ميکند٬ چگونه است که شنيعترين جابران در جهان٬ که به مردم خود ستم ميکنند٬ بخاطر کمبود دمکراسى در سوريه داد و فغان ميکنند؟ و پاسخ ميدهد:

- عربستان سعودى و قطر ميلياردها دلار جهت حمايت از اسراييل و خشنود کردن آمريکا بر روى سرنگونى رژيم سوريه سرمايه گذارى کرده اند.

شورش مردم سوريه از بحرين نيز مستقيما حمايت دريافت ميکند.اما اين فعالان آزاديخواه نيستند که به سوريه ميروند و لبخند زنان با شورشيان عکس ميگيرند. بر عکس٬ اين کار را افراط گرايان اسلامى انجام ميدهند. يک هئيت بحرينى در ابتداى ماه اوت از ارتش آزاد سوريه در منطقه حلب بازديد کرد. در اين هئيت يک قاضى٬ دو نماينده مجلس از جانب يک حزب موافق پادشاهى بعلاوه يک نماينده مجلس سابق شرکت داشتند. آنها مبالغى را به همراه خود داشتند که گفته ميشد از طرف مردم بحرين به آنها اهدا شده بود

- نماينده گان مجلس وهابيون افراط گرا هستند٬ سلمان توضيح ميدهد و حزب آنها را بعنوان "شاخه القاعده در بحرين تشريح ميکند".

ارسال نيروهاى نظامى عربستان سعودى و امارات متحده عربى به بحرين در ماه مارس سال گذشته توسط فعالان آزاديخواه کشور تقبيح شد. بر اساس همان دلايل سلمان دخالت نيروهاى خارجى در سوريه را تقبيح ميکند.

- بعنوان يک بحرينى ميخواهم بگويم که اين مردم سوريه هستند که بايد در مورد استعفاى بشار العسد و باقى ماندن او تصميم بگيرند. تمام مردم جهان محقند٬ نه آمريکا٬ عربستان سعودى٬ ايران يا کشور ديگرى٬ که در مورد آينده خود تصميم بگيرند.

Patrik Paulov

patrik.paulov@proletaren.se

دشمنان سوریه هر چه بیشتر گیج شده اند

برگرفته از:

http://www.fondsk.ru/news/2012/08/30/vragi-sirii-stanovjatsja-vse-bolee-nevmenjaemymi.html

ترجمه و یادآوری از: ا. م. شیری

http://eb1384.wordpress.com/2012/08/30/

۹شهريور ۱٣۹۱

مصاحبه بشار اسد با کانال تلویزیونی خصوصی سوریه، «الدنیا»، با توجه به محبوبیت این کانال در میان سوریها، بیشتر مصرف داخلی داشت. عمدتا وی به این سؤال عمده که سوریها را نگران می کند، پاسخ داد- چه مدت دیگر جنگ ادامه خواهد یافت؟ «زمان لازم است»، این پیام اصلی اسد بود. پیرامون این پاسخ، رئیس جمهوردلایل خود را بیان کرد.

تنها موردی که در پاسخهای اسد جنبه خارجی داشت، امتناع قاطع او از پیشنهاد ترکیه مبنی بر ایجاد منطقه امن برای اسکان فراریان بود. بار دیگر، در ماهیت امر، در این مسئله هیچ چیز تازه ای وجود ندارد. بی اعتمادی کامل به هر طرح بین المللی ارائه شده از سوی «دوستان سوریه»، کاملا منطقی بنظر می رسد. ترکیه بطور کلی بدام سیاستهای عجیب و عریب و کوته فکرانه خود در رابطه با سوریه افتاده است. از یک سو، این کشور شمار قابل ملاحظه ای از مزدوران بین المللی را در خاک خود پذیرفته که معلوم نیست چگونه آن را کنترل می کند و هر لحظه ممکن است اوضاع غیرقابل پیش بینی در استانهای جنوبی این کشور بوجود آورد. از سوی دیگر، این مزدوران هر قدر به سوریه فرستاده می شوند، سیل فراریان از این کشور همانقدر ابعاد گسترده تری بخود می گیرد.

بی بی سی گزارش می دهد که اگر در اوال ماه اوت روزانه ۵۰۰ نفر از مرز به ترکیه وارد می شدند، اینک، این رقم مرتب افزایش یافته و به روزانه در حدود ۵۰۰۰ نفر رسیده است. ترکیه عملا به گروگان سیاستهای خود مبدل شده و با نگرانی معقول از امنیت خود، دیگر توان جلوگیری از ورود مزدوران به سوریه را ندارد و در عین حال، اعزام مزدوران به داخل سوریه موجب جاری شدن سیل جدید فراریان می شود که خود این هم باعث مشکلات بسیار جدی تری، حتی در میان توده مردم خود ترکیه می گردد.

دقیقا به همین سبب موضع اسد: «شما خودتان برای خود مشکل آفریدید- سعی کنید خودتان آن را حل کنید»، کاملا متعارف بنظر می رسد. علاوه بر آن، ایجاد منطقه امن بدون اعلام منطقه پرواز ممنوع بر بالای آن ممکن نیست. روز چهارشنبه، وزیر امور خارجه فرانسه، لوران فابیوس در مصاحبه با رادیوی «فرانس اینتر» اذعان کرد، که ایجاد منطقه امن بدون کنترل حریم هوائی و استقرار نیروهای زمینی غیرممکن است. وی در ادامه گفت: «ما در فکر حل این مسئله هستیم. ولی ما خواهان پیشرفت کارها تا براندازی هر چه زودتر اسد هستیم، و در عین حال ما می خواهیم راه حل انسانی بیابیم»...

واضح است که عبارت « براندازی بشار»، مسئله کلیدی می باشد. و به همین سبب هم واکنش اسد در مقابل چنین طرحهائی کاملا موجه بنظر می رسد.

***

چند یادآوری مترجم

این گزارش خبری بخودی خود بسیار روشن است و چندان نیازی به توضیح و تفسیر اضافی ندارد. چه که، «اگر در خانه کس است، یک حرف بس است». و چون صحبت از آگاهی دادن به کسانی که از قبل تصمیم به نیاموختن گرفته اند، در میان نیست، در اینجا فقط اسامی برخی رهبران و فرماندهان انقلاب و انقلابیون سوریه را یادآور می شویم تا ببینیم «در خانه کس هست» یا نه؟

تا اینجا که تروریسم خبری غرب نیز بارها اذعان کرده، انقلابیون سوریه عبارتند از:

ــ «ارتش آزاد سوریه»؛

ــ «سازمان القاعده»؛

ــ گروههای مزدوران از کشورهای مختلف؛

ــ ارتشهای خصوصی غرب؛

ــ اخوان المسلمین؛

ــ سلفی های وابسته به عربستان سعودی.

رهبران و فرماندهان انقلاب و انقلابیون سوریه:

ــ آقای باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا؛

ــ خانم هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا؛

ــ دسته بزرگی از نمایندگان منتخب مردم آمریکا در مجالس سنا و کنگره این کشور؛

ــ فرانسوا اولاند، رئیس جمهور منتخب فرانسه و اعضای کابینه وی، از جمله، لوران فابیوس، وزیر امور خارجه؛

ــ خانم آنگلا مرکل، صدر اعظم منتخب آلمان و کابینه وی، از جمله، گیدو وستروله، وزیر امور خارجه؛

ــ امیران انقلابی قطر، بحرین، کویت، امارات عربی؛

ــ دولتهای پادشاهی انگلستان، هلند، دانمارک، اردن، عربستان سعودی و ...؛

ــ دولت اخوان المسلمین ترکیه برهبری رجب طیب اردوغان- عبدالله گل- احمد داووداوغلو؛

ــ سعد حریری، آشوبگر لبنان؛

ــ ...

البته، همه آگاهان اطلاع دارند که این لیست به همین موارد ختم نمی شود، آنچه نامبرده شد، فقط اسامی فرماندهان بیش از همه تأثیرگذار در روند انقلاب سوریه می باشد و گرنه، همه می دانند که تعداد کل فرماندهان و رهبران انقلاب جاری در سوریه که قیمومیت مردم این کشور را برعهده گرفته اند، خیلی بیشتر از اینهاست.

دموکراسی* بمثابه ابزار کشتار جمعی

رمان گریشنکو(Roman grishenko)

http://perevodika.ru/articles/21854.html

مترجم: ا. م. شیری

http://eb1384.wordpress.com/2012/08/26/

۵ شهریور ۱۳۹۱

رسانه ها و دادگاههای مستقل، آزادی اجتماعات، تظاهرات و گردهمآئی ها، نظم اجتماعی انسانی و رفاه عمومی، مفاهیمی هستند که هنگام بر زبان راندن کلمه دموکراسی در ذهن اکثریت انسانها تداعی می شود. تایم اسکور نیویورک، چراغهای لاس- وگاس، پل دروازه طلائی و «بلوار مشاهیر» هالیوود، آن نمادهای اساسی هستند که نام آمریکا، بعنوان کشور پیشرو دموکراسی مدرن، در جلو چشم اکثریت انسانها متجسم می سازد.

شاید برای بسیاری از آنها دانستن این موضوع غیرمنتظره باشد که، هم دموکراسی و هم حقوق بشر، بسیار پیشتر از آنکه آمریکائیهای آینده به آزادسازی سرزمینهای متعلق به خود از هندویان عقب مانده را آغاز کنند، وجود داشت. همه جنایتکاران فراری از مجازات در سراسر اروپا، فواحش، ماجراجویان، جویندگان پول و شهرت ارزان، و امثال آنها که خبر کشف سرزمینهای جدید را شنیده بودند، مثل لجن فاصلاب به آنجا سرازیر شدند، کشتند و همه را چنان از سر راه خود برداشتند که، دیگر مفهوم آزادی به ذهن کسی خطور نکند. همه اینها باضافه چهار صد سال برده داری، پیشروان لیبرال دموکراسی امروزی بودند.

اما دموکراسی بخودی خود از عهد یونان باستان بعنوان والاترین ارزش، وجود داشت و هر شهروند محترمی از حق مالکیت بر دهها برده برخوردار بود. بنابراین، هر انسان آگاهی می داند که بدون وجود بردگان، یک دموکراسی شایسته ساخته نمی شود.

حتی اتحاد شوروی در پنجاه سال آخر موجودیت خود، برغم ظاهر تمامیتخواه و سرکوب شهروندان خود، در امر توسعه، گسترش و تأمین دموکراسی موفق ترین نمونه بود. اما، مدیران دموکراسی غربی پیگیرانه کار می کردند و همانطور که می دانید، هر عملی با عکس العمل متقابل مواجه می شود. بدین ترتیب هر چه مساعی بیشتری برای برقراری دموکراسی بعنوان راه حل مشکلات موجود بعمل می آمد، ماهیت ریاکارانه پنهان در پشت پرده حقوق بشر و ارزشهای آوروآتلانتیک، آشکار می شد.

امروز دموکراسی فقط بعنوان حق قوی برای قبولاندن مقررات خود بر بقیه جهان وجود دارد.

سیاست دو رویانه ایالات متحده آمریکا در رابطه با طرفداری از رژیمهای مستبد طرفدار خود از مدتها پیش آشکار شده و تقبیح می شود. به نقل قول زیر توجه کنید:

فرانکلین دلانو روزولت در رابطه با دیکتاتور ساموزای تحت الحمایه آمریکا می گوید: «ممکن است او هم یک حرامزاده باشد، اما هر چه هست، حرامزاده خودمان است»!

قابل درک است که آمریکا فقط از پایمال شدن حقوق و آزادیهای شهروندان رژیمهای غیردوست می تواند نگران باشد. اگر دولت کشوری به هر دلیلی خوشایند واشینگتن نباشد (یا خدای نکرده، موی دماغ آن بشود)، نیروهای مسلح آمریکا، دموکراسی را بدون توجه به شمار علاقمندان آن، بر سر شهروندان آن کشور فرو خواهند ریخت.

دمدمی مزاجی سیاست خارجی آمریکا و اهداف بخوبی استتار نشده آن در پشت شعارهای دموکراتیک، از پوزخندهای درنده اش در پشت لبخندهای تصنعی و مداخلات مستمرش در امور داخلی کشورهای مستقل، کاملا پیداست.

همه اینها به این یا آن شکل به تشدید تنش بین آمریکا و آن کشورهائی می شود که، نمی خواهند خود را در اختیار آمریکا بگذارند. و آمریکا برای تسلیم کردن آنها دو ابزار در دست دارد: اولی، حمله نظامی مستقیم و دومی، تجاوز نظامی با کمک متحدان خود در ناتو یا با نیروی کشور ثالث.

در هر صورتی، آمریکا نمی تواند اجازه دهد که کشورهای نامطلوب جان سالم بدر ببرند، و این نیز ناگزیر به درگیریهای نظامی در سراسر جهان منجر می گردد.

دموکراسی، موضوع اساسی گذشته و حال، هم علت اصلی، هم هدف اصلی، هنوز هم بعنوان خطر عمده برای بشریت بحساب می آید. «فاشیسم با چهره خندان»، که اغلب برنامه های هیتلر را متحقق می سازد، بسیار خطرناکتر از آن «پیشوا»ی دیوانه است که طرح خود را علنا اعلام کرد.

آیا روسیه از چنان توانائی برخوردار است که هم خود و هم جهان را از شر طاعون جدید رها سازد؟

این، فقط به همت همه ما بستگی دارد...

ـــــــــــــــــــــــــ

*- این واقعیت دیگر بر کمتر کسی نامفهوم است که دموکراسی یک مقوله کاملا طبقاتی است و در جامعه بورژوائی منقسم به طبقات اجتماعی متضاد و آشتی ناپذیر، همواره دفاع از منافع اقلیت سرمایه داران حاکم و تابع سازی اکثریت جامعه به اقلیت را در نظر دارد. به همین جهت هم، امروزه امپریالیسم جهانی در شرایط حادتر شدن تقسیمات طبقاتی جامعه، ضمن سرکوب و کشتارهای وحشیانه خلقهای مختلف جهان، از کلمه دموکراسی بمثابه ابزاری برای انحراف افکار عمومی از مبارزه طبقاتی و ایجاد تفرقه در صفوف مبارزان ضد امپریالیستی سوءاستفاده می کند تا کلیت نظام و جامعه سرمایه داری تقسیم شده را از خطر تحول مصون بدارد. مترجم

نامه هئيت نمايندگى KKE (حزب کمونيست يونان) در پارلمان اروپا تشديد مداخلات امپرياليسم در سوريه را محکوم ميکند

http://inter.kke.gr/News/news2012/2012-07-25-syria

آتن٬ ٢٤ جولاى ٢٠١٢

مترجم: پيام پرتوى

هئيت نمايندگى KKE در پارلمان اتحاديه اروپا٬ با نامه اى به کاترين اشتون٬ نماينده عالى اتحاديه اروپا براى سياست امنيتى و تجارتى٬ تشديد مداخله خطرناک امپرياليسم اروپا٬ آمريکا و ناتو در سوريه٬ که شرايط را براى ايجاد يک درگيرى عمومى در سطح منطقه فراهم مياورد٬ محکوم ميکند. آنها همچنين تاکيد ميکنند که تحولات در سوريه منحصرا مختص به مردم سوريه بوده و درخواست ميکند که به مداخلات اروپا٬ آمريکا و ناتو بر عليه سوريه و ايران بسرعت پايان داده شود٬ تحريم اقتصادى بر عليه اين کشورها و مردم آنها سريعا لغو و اينکه يونان در جنگهاى تازه امپرياليستى شرکت نکند.

اعضاى اتحاديه اروپاى KKE در پارلمان اروپا٬ Giorgos Toussas و Babis Angourakisدر نامه خود به نکات زير اشاره ميکنند:

"هئيت نمايندگى حزب کمونيست يونان (KKE)در پارلمان اروپا٬ تشديد مداخله خطرناک امپرياليسم اروپا٬ آمريکا و ناتو در سوريه را محکوم ميکند. حمله جنايتکارانه اخير در دمشق که موجبات مرگ وزير دفاع٬ Dawoud Rajiha٬ و ديگر مقامات عاليتربه دولت سوريه را فراهم آورد٬ نتيجه مداخله آشکار امپرياليستهاست که از مخالفان مسلح و ديگر مکانيزمها که هيچ ارتباطى به منافع واقعى مردم سوريه ندارد. رقابت بيرحمانه ميان قدرتهاى امپرياليستى٬ به منظور تضمين نفوذ و مزاياى ژئو استراتژيک در سطح منطقه خاور ميانه و خليج فارس٬ تنش را افزايش داده و شرايط را براى يک درگيرى عمومى فراهم مياورد.

علاوه بر اين٬ فشار و تهديدات بر عليه ايران٬ به بهانه برنامه هسته اى٬ به مرحله جديدى وارد شده است. فضاى جنگى که طى سالها توسط اروپا در سطح منطقه بصورتى آشکار تقويت شده است در پيوند با منابع انرژى و موقعيت ژئو استراتژيک قرار داشته و به نگرانيهاى"انسان دوستانه" ادعايى نيروهاى امپرياليستى مرکزى و منطقه اى ارتباطى ندارد. اين وضعيت انفجارى فعلى که توسط افزايش تهديدات در مورد يک حمله نظامى به ايران توسط اسراييل٬ که همچنين به دنبال تحکيم نقش خود بعنوان نيرويى قدرتمند بر عليه مردم منطقه است٬ حادتر ميشود.

سياست اتحاديه اروپا٬ ناتو و آمريکا٬ تضادهاى قابل انفجار با نيروهايى مانند روسيه و چين که مدعى نقشى در منطقه اند٬ دخالت رژيمهاى ضد مردمى مانند عربستان سعودى٬ قطر٬ ترکيه که آرزوى ايفاى نقشى مهمترى را در سر ميپروانند٬ چشم انداز نزديکترى را از يک درگيرى عمومى و يک دخالت نظامى آشکار – همانطور که در ليبى بود- در سوريه و ايران ارائه ميدهد. در اين طرحهاى خطرناک يونان هم مستقيما٬ عمدتا به دليل پايگاه نظامى آمريکا – ناتو در Souda Baکه از نظر استراتژيکى مهم است٬ و به دليل تمايل دولت يونان جهت شرکت در طرحهاى تبهکارانه بر عليه مردم منطقه٬ دخيل است.

هئيت نمايندگى KKE در پارلمان يونان بر روى نياز فورى٬ براى مقاومت توسط توده هاى منطقه بر عليه مداخلات به منظور خنٽى نمودن جنگ امپرياليستى٬ تاکيد ميورزد. تحولات در سوريه مطلقا منحصر به مردم سوريه٬ که تنهامسئول تصميمم گيرى بر روى آينده خود و کشورشان هستند٬ ميباشد.

ما خواهان:

١-توقف مداخلات اتحاديه اروپا٬ آمريکا و ناتو بر عليه مردم ايران و ناتو هستيم.

٢- لغو فورى تحريمها بر عليه سوريه و ايران که بر روى مردمشان تاٽير گذاشته و همچنين نتايج منفى بر روى مردم کشورهاى عضو اتحاديه اروپا دارد.

٣- اينکه يونان در جنگهاى تازه امپرياليستى که بر عليه ايران و سوريه تدارک ديده شده است شرکت نکند.

٤- پرهيز از هر گونه "قرارداد الزام آورى" که يونان را مستقيم و غير مستقيم به شرکت در گيرى ملزم ميسازد.

٥- از پايگاه نظامى Souda Bayاستفاده نکند. آن بايد بسرعت بسته شود.

٦- بازگشت نيروهاى نظامى يونان که در خارج از کشور هستند.

٧- لغو مانورهاى نظامى و کليه قراردادهاى همکاريهاى نظامى با اسراييل.

هئيت نمايندگى KKEدر پارلمان اروپا مردم ما را جهت ابراز همبستگى با مردم منطقه که امپرياليستها آماده اند آنها را بطريقى چند جانبه قتل عام کنند و جهت تقويت مبارزه آنها براى قطع رابطه با سازمانهاى امپرياليستى٬ اتحاديه اروپا و ناتو٬ که با ارزشترين کمکها را براى آينده اى صلح آميز و رفاه مردم در منطقه تشکيل ميدهد٬ فرا ميخواند."

دولت آلمان به نيروهاى ضد اسد در سوريه کمک ميکند

21 August 2012

نويسنده:Christoph Dreier

http://www.wsws.org/articles/2012/aug2012/syri-a21.shtml

نيروهاى نظامى آلمان و سازمان جاسوسى وابسته به آن نقش بسيار بزرگترى را٬ در مقايسه با آنچه که در گذشته در گزارشات منتشر شده٬ در حمايت از نيروهاى ضد اسد در سوريه بازى ميکنند.روز يکشنبه Bildzeitung گزارشى را در مورد عمليات ارتش و سرويس اطلاعاتى فدرال آلمان (BND) در مرض سوريه٬ جايى که آنها کمکهاى نظامى به ارتش آزاد سوريه (FSA) ارائه ميدهند٬ منتشر نمود.

اين مقاله گزارش داد که کشتى اکتشافى آلمان٬ مستقر در سواحل سوريه٬ با استفاده از آخرين فن آوريها کشور را تحت نظارت خود دارد. در همان روز يکى از سخنگويان وزارت دفاع آلمان اين گزارش را تاييد نمود. او گفت٬ اين "حقيقت دارد که درحال حاضر ماههاست که يک کشتى آلمانى در منطقه مستقر است".

اگر چه وزير از بيان اينکه کشتى بعنوان "قايق جاسوس" طراحى شده٬ سرباز باز زد٬ با اينحال اعتراف کرد که کشتى مورد سوال Oker٬ بخشى از ناوگان دريايى آلمان از"واحد هشدار٬ ارتباطات و واحدهاى شناسايى" است.

فرد سخنگو از تاييد اينکه آيا کشتى مجهز به فن آورى BND بود يا نه امتناع ورزيد٬ ميگويد که مطلبى در مورد فعاليتهاى فعلى کشتى اعلام نخواهد شد. يکى از اعضاى کميته کنترل پارلمانى (PKG)٬ Fritz-Rudolf Körper (حزب سوسيال دمکرات) تاييد نمود٬ معهذا٬ که فن آورى BND مورد استفاده قرار ميگيرد.

بر اساس Bildzeitung٬ تجهيزات کشتى ميتواند نقل و انتقالات نيروهاى نظامى را تا ٦٠٠ کيلومتر در داخل سوريه مشاهده کند. اين اطلاعات سپس در اختيار آمريکا و انگليس٬ و شورشيان سوريه اى قرار ميگيرد.

نشريه همچنين اعلام نمود که جاسوسان BND در قرارگاه ترکيه اى ناتو واقع در آدنا٬ براى نصب تلفن و ارتباطات راديويى در سوريه٬ مستقر شده اند. عمليات آلمان همچنين حفظ ارتباط رسمى با منابع حول و حوش رژيم اسد را نيز شامل ميشود. به گفته يک مقام ناشناس سازمان جاسوسى آمريکا٬"BND منابعى را در سوريه در اختيار دارد که هيچيک از سازمانهاى جاسوسى غربى داراى آن نيستند".

بر اساس قانون آلمان استقرار Oker ٬ تاييد پارلمان آلمان را طلب مينمايد. اين کشتى بخشى از ماموريت جارى UNIFIL در منطقه است٬ اما اجازه انجام ماموريت براى اطلاعات نظامى را ندارد. تا بدين اينجا٬ به هر حال٬ کليه اقدامات بصورتى مخفيانه و بدون راى گيرى در پارلمان انجام شده است.

ارتش آلمان و کمک اطلاعاتى به شورشيان فهرستى طولانى از مانورهاى مشابه را به هم پيوند ميدهد که مردم آلمان طى چند هفته اخير به تدريج از آنها مطلع شده اند.

در ماه جولاى نشريه هفتگى Die Zeit خبر داد که دولت آلمان در آغاز همين سال يک هسته مشاورتى مخفى را در برلين راه اندازى نموده است. هدف آن ارائه حمايت به شورشيان سوريه براى"روزهاى آينده" – به عبارت ديگر٬ براى دوران پس از سرنگونى ديکتاتور سوريه بشار العسد٬ است. به اين منظور سازمان تا ٥٠ "شورشى" سوريه اى را به سرعت به داخل وارد کرده است.

همراه با امارات متحد عربى٬ آلمان نيز بعنوان بخشى از "گروه دوستان مردم سوريه" رهبرى گروه بررسى "بازسازى اقتصادى و توسعه" را بر عهده دارد. وظيفه گروه توسعه برنامه اى براى خصوصى نمودن شرکتهاى دولتى و ارائه اقتصاد بازارى پس از سقوط اسد است.

هر دو پروژه بصورتى مستقيم و غير مستقيم توسط ميليونها يورو از جانب دولت فدرال حمايت ميشود. در ضمن کشتيهاى نيروى دريايى آلمان در سواحل لبنان٬ که در آن بخش عظيمى از تحويل محموله هاى نظامى به شورشيان سوريه اى صورت ميگيرد٬ گشت ميزنند. تا به حال در کار نقل انتقالات وقفه اى ايجاد نشده است.

در اوايل ماه اوت وزارت خارجه آلمان وزارتى٬ cross-departmental٬"وظيفه نيروى نظانى سوريه"٬ را با هدف٬ نقل قول از وزير امور خارجه Guido Westerwelle٬ "هماهنگ نمودن هر چه بيشتر وظايف فعلى دولت فدرال" تاسيس نمود. اين گروه تحقيق توسط مسئول خاور ميانه وزارت امور خارجه٬ Boris Ruge٬ که در گذشته مدعى شده بود که مسئله اصلى در منطقه رشد نفوذ ايران و حزب الله است٬ رهبرى خواهد شد.

بر ملاء شدن فعاليتهاى اخير نيروهاى نظامى آلمان روشنگر اين امر است که حوزه عمل "وظيفه نيروى نظامى"شامل همکارى نزديک با FSA (ارتش آزاديبخش سوريه) جهت تحميل تغيير رژيم در دمشق است.

تغيير رژيم در سوريه ميتواند شرايط را براى بى ٽبات نمودن ايران آماده سازد. در ارتباط با تدارکات اسراييل براى جنگ با ايران٬ صدر اعظم آلمان٬ آنجلا مرکل در سال ٢٠٠۸ به پارلمان اسراييل گفت:

"بعنوان صدر اعظم آلمان من امنيت اسراييل را غير قابل مذاکره قلمداد ميکنم – و اين به معناى اينست که ما در لحظه خطر نميتوانيم فقط با کلمات پاسخ بدهيم."

اين تز با تحويل زير درياييهايى به اسراييل٬ که بخش اعظم آن توسط دولت فدرال حمايت مالى ميشود٬ به اجرا گذاشته شده است. گزارشى در مجله خبرى Der Spiegel نشان ميدهد که زير درياييها در جريان ورود به اسراييل ميتوانند به موشکهاى کروز هسته اى مجهز بشوند٬ موشکهايى که سپس ميتواند بر عليه ايران مورد استفاده قرار گيرند.

در نزد مردم آلمان کليه اين عمليات نظامى بشدت انزجار آور است. بررسيهاى اخير نشان ميدهد که تنها ١٢ درصد از مردم با دخالت نظامى به سوريه موافقند. فقط ١٣ درصد مايل به دادن حمايت مالى و نظامى به نيروهاى ضد اسد هستند.

اين مخالفت٬ معهذا٬ هيچ انعکاسى در ميان صاحبان قدرت پيدا نکرد. زمانيکه برخى از اعضاى سبزها و حزب چپ خواستار يک راى گيرى در مورد استقرار Oker٬ شدند هر دو حزب از سياست دولت آلمان حمايت نمودند و از انجام هر گونه مخالفتى سر باز زدند.

وزير سابق امور خارجه Joschka Fische (حزب سبز) حتى از ايجاد فضاى پرواز ممنوع بر روى سوريه٬ همانى که در ليبى ايجاد شد٬ حمايت نمود.

او استدلال نمود٬ "در اينجا يک فاجعه انسانى در شرف وقوع است. به همين دليل من در مجموع از ايجاد فضاى پرواز ممنوع حمايت ميکنم."

رهبر پارلمانى حزب سبز در مجلس فدرال٬ Jürgen Trittin٬ نيز شکايت کرده است که ناظران سازمان ملل متحد قادر به جلوگيرى از کشتار در حولا نبودند و ماموريت بايد "تقويت ميشد". او نگفت که اين "تقويت" به چه معنايى بود.

در چند بيانيه٬ حزب چپ مخالفت خود را به محموله هاى تسليحاتى به شورشيان و رژيم اسد اعلام کرد٬ اما همزمان خواستار استفاده از تمام امکانات براى حمايت از مخالفان براى تغيير رژيم شد.

در خلال جنگ عراق و اشغال افغانستان٬ برخى مخالفتهاى محدود بوسيله جنبش صلح آلمان سازماندهى شد. در حال حاضر٬ به هر حال٬ اغلب نماينده گان آنها در جهت منافع امپرياليسم تغيير موضع داده اند. بجاى محکوم نمودن جنگ طلبيهاى حکومتهاى غربى٬ يک ابتکار برجسته – Friedenskooperative – فعالانه٬ بعنوان بخشى از کمپين "برگزيدن انقلاب" در جهت جمع آورى پول براى شورشيان کار ميکنند.

نقطه نظر اين گروهها در رابطه با جهت گيرى سياست خارجى آلمان٬ که شکل تهاجمى ترى بخود ميگيرد٬ تغيير ميکند. آنها از جهات مختلف به دولت و اپوزيسيون مخالف وابسته اند و منافع اساسى خود را با يکديگر به اشتراک ميگذارند.

با دلار و ترور بر عليه سوريه

17 augusti 2012

برگرفته شده از نشريه کارگر٬ ارگان رسمى حزب کمونيست سوئد (م.ل)

مترجم: پيام پرتوى

http://www.kommunisterna.org/nyheter/2012/08/med-dollar-och-terror-mot-syrien

جنگ امپرياليسم جهت سرنگون نمودن دولت بشار العسد در سطوح مختلف انجام ميشود. پول يک سلاح مهم است. گفته ميشود که قطر٬ متحد آمريکا در خليج فارس٬ ٣٠٠ ميليون دلار جهت متقاعد نمودن رهبران برجسته سوريه براى تغيير موضع سياسيشان اختصاص داده است.

اين روش جديدى نيست. زمانيکه نيروهاى ائتلافى تحت رهبرى آمريکا٬ افغانستان را در سال ٢٠٠١ به اشغال خود درآوردند مبالغ هنگفتى بر روى خنٽى نمودن و خريد سران طوايف سرمايه گذارى شد. همين امر چند سال بعد در عراق رخ داد. گروههايى که در گذشته بر عليه اشغال٬ تحت رهبرى آمريکا٬ جنگيده بودند مبالغى دريافت کردند براى اينکه به آمريکا پيوسته و بر عليه القاعده و نفوذ رو به افزايش ايران بجنگند.

فرار نخست وزيرRiyad Hijab به اردن در ماه اوت مهمترين رخداد بوده است. Hijab يکى از رهبران حزب بعٽ بود که به او عنوان فردى بشدت فاسد اشاره ميشود. اطلاعاتى وجود دارد دال بر اينکه او دو ماه پيش به دليل اينکه ميتوانست مورد قبول مخالفان باشد به عنوان نخست وزير انتخاب شد. اما به جاى کمک به فرايند مذاکرات فرار کرد. روشن نيست که Riyad Hijab چه وعده هايى دريافت کرده بود. کنفرانس مطبوعاتى او در روز سه شنبه در اين هفته نشان ميدهد که او دستکم دوستان جديدى براى خود دست و پا کرده است. Hijab از عربستان سعودى٬ قطر و ترکيه بخاطر حمايتشان از "انقلاب سوريه" سپاسگزارى کرد.

اين چندان تعجب آور نيست که قدرتهاى امپرياليستى موفق به خريد افرادى از ميان صاحبان قدرت ميشوند. سياستمداران٬ ديپلماتها و نظاميان سوريه اى تحت فشار شديدى قرار گرفته اند. مسئله تنها کشورشان که تحت تحريم شديد قرار گرفته و به حمله نظامى تهديد ميشود نيست٬ بلکه خود و خانوده آنها نيز در معرض تهديد قرار گرفته اند.

باندهاى مسلح مخالف ترورى برنامه ريزى شده را بر عليه غيرنظاميان و رهبران ارتش به اجرا گذارده اند. آنها خانواده هايى را که از پشتيبانى مخالفان سرباز زده اند٬ امرى که در استان حولا در ماه ژوئن رخ داد٬ نيز قتل عام نموده اند.البته برخى را نيز از اين که قربانى"عدالت" امپرياليسم شده و زندگيشان به شيوه رهبر ليبى معمر قذافى تمام شود ميهراسانند.

Hamad Seed Albni٬ سفير سوريه در موريتانى٬ يکى از آنهايست که موفق به دريافت پيشنهادى در مورد يک زندگى خوب و امن شد. او به تازگى افشاء کرد که همکار قطرى او يک ميليون دلار به او پيشنهاد کرده بود٬ دستمزدى برابر با ٢٠٠٠٠ دلار در ماه طى بيست سال بعلاوه مسکنى در پايتخت قطر در دوهه. اما Hamad Seed Albni از همکارى با امپرياليستها سرباز زد. اگر چه اينجا و آنجا افرادى از ميان افراد برجسته نظامى و سياسى فرار کرده اند٬ با اينحال علائمى دال بر سقوط رژيم وجود ندارد. اين نيز توضيحيست بر اينکه چرا امپرياليسم و متحدانش خشونت در سوريه را تشديد نموده اند.

حمله به دمشق در ماه جولاى و پس از آن به بزرگترين شهر سوريه٬ حلب٬ به خوبى طرح ريزى شده و از نظر نظامى حمله بسيار گسترده اى بود. اين عمليات تنها با کمک و پشتيبانى از خارج به شکل سلاح٬ تجهيزات ارتباطى٬ تمرينات نظامى و اطلاعاتى امکانپذير شد.

در اين ميان مسئله جالب توجه اينست که تصوير رسانه هاى خبرى از شورشيان مسلح و سرشناسترين آنها٬ ارتش آزاد سوريه٬ در حال تغيير است. امرى که ما در نشريه کارگر طى مدت زمانى طولانى استدلال نموديم اکنون توسط غولهاى مطبوعاتى مانند Der Spiegel آلمانى و نيويورک تايمز آمريکايى ارائه ميشوند. آنها براى مٽال در مورد اينکه تندروهاى سنى مذهب چگونه به اقليتهاى مذهبى در سوريه حمله ميکنند ميگويند. گفته ميشود که شورشيان فقط در منطقه حلب ۸٠٠٠٠ هزار مسيحى را از خانه و کاشانه خود رانده اند. اينکه اين نيروها به لطف پشتيبانى دولتهاى مذهبى ديکتاتورى٬ مانند عربستان سعودى و قطر مهمترين بخش از عمليات نظامى خود را انجام ميدهند نيز بصورتى رسمى مورد تاييد قرار گرفته است. مفسر انگليسى گاردين Ghaith Abdul-Ahad اخيرا در مورد جلسه خود با رهبر جنگجويان القاعده در منطقه Deir el-Zour در کنار مرز عراق نوشت. آنها از ارتش آزاديبخش سوريه بعنوان مرحله اى بسوى دولتى اسلامى حمايت ميکنند. و ارتش آزاديبخش سوريه از القاعده و تجربيات جنگى که با خود از عراق به همراه آورده اند استقبال ميکند.

در حال حاضر وجود"جهادگران" خارجى در ميان گروههاى مسلح سوريه اى واقعيتست که مورد پذيرش بسيارى قرار گرفته است. اما کسى آگاه نيست که اين افراد تا چه درصد غير سوريه اى هستند.اما شهادت ارائه شده از جانب عکاس انگليسى John Cantile و همکار هلندى او Jeroen Oerlemans رسا و گويا هستند.

در اواسط ماه جولاى بود که Cantile و Oerleman در شمال سوريه توسط نيروهاى شورشى٬ مرکب از ٣٠ نفر٬ ربوده اما پس از يک هفته آزاد شدند. امرى که حيرتJohn Cantile را برانگيخت اين بود که هيچيک از اين "آزاديخواهان سورى" اهل سوريه نبودند. چيزى که او را هر چه بيشتر شگفت زده کرد اين بود که در ميان آدم ربايان تعداد زيادى مرد جوان وجود داشتند که به زبان انگليسى با لهجه کاملا واضح لندنى و بيرمنگامى صحبت ميکردند. بقيه شورشيان ميگفتند که از پاکستان٬ بنگلادش و چچن روسيه ميامدند.

براى امپرياليسم پرداخت دلار به جدا شده گان فعاليتيست نسبتا بدون خطر. دامن زدن به خشونت سلاحى مسئله سازتر است. اولا تاٽيرى منفى بر روى افکار عمومى سوريه ايها ميگذارد. هر دو٬ سوريه ايها در داخل و در تبعيد که نشريه کارگر در گذشته با آنها صحبت کرده تاکيد نموده اند که ترور شورشيان بر عليه مردم کار را به جايى رسانده است که منتقدان سابق از ارتش پرزيدنت اسد حمايت ميکنند. اظهاراتى از اين دست٬ با محتوايى يکسان٬ مکررا در روزنامه هاى غربى منتشر ميشوند. اکٽريت قريب به اتفاق مردم سوريه – هر دو مسلمانان سنى مذهب و ديگر گروههاى اقليت – به هيچ عنوان نميخواهند تحت حکومتى مذهبى که از عربستان سعودى الهام گرفته زندگى کنند.

دوما اين آشکار است که در ميان برخى از محافل در آمريکا نگرانيهايى در مورد گروههايى که با پول و سلاح مسلح ميشوند وجود دارد. چيزى که طى دهه هاى گذشته نشان داده شده اينستکه در مبارزه بر عليه دشمن مشترک آنهايى که لحظه اى متحدى مهم بشمار ميروند٬ لحظه اى بعد ميتوانند سر سلاح خود را به سويى ديگر برگردانند. اين يکى از دلايليست که هيلارى کلينتون را در هفته اى که گذشت به ترکيه کشاند. يکى از مقاصد دقيقا اين بود که رابطه ميان – يا به عبارت ديگر کنترل بر روى – مخالفان مسلح پراکنده را با اين اميد که شايد يکبار ديگر بتواند القاعده را به چيزى مبدل نمايد که روزى– مخلوقى آفريده آمريکا و براى آمريکا بود٬ تقويت نمايد.