۱۳۹۲ تیر ۲۰, پنجشنبه


مرسى٬ مردم و ارتش

نويسنده: آندرش کارلسون٬ رهبر حزب کمونيست سوٸد (م٬ل)

http://www.kommunisterna.org/nyheter/2013/07/mursi-folket-och-militaren

مترجم: پيام پرتوى

۵ ژوٸن ۲۰۱۳



هفته گذشته مصر٬ با درخواست استعفاى فورى پرزيدنت محمد مسرى٬ شاهد تظاهرات گسترده اى بود· تعيين ابعاد اين تظاهرات دشوار است٬ اما بر اساس يکى از منابع دفتر خبرى رويترز٬ ميليونها تن خيابانها را٬ که در اين صورت تظاهرات فعلى را عظيمتر از تظاهراتى مينمايد که در سال ۲۰۱۱ شرايط سرنگونى پرزيدنت سابق حسنى مبارک را فراهم آورد٬ به تصرف خود در درآوردند · 

شرايط فوق العاده و مهيج است· بخش آگاه جنبش اعتراضى٬ رهبر مبارزات "تمرد" (شورش)٬ روز دوشنبه ۲۴ ساعت به مرسى فرصت داد که استعفا بدهد٬ در غير اينصورت "تمرد" با اعتراضات مکرر و گسترده خود دست به "نافرمانى مدنى" خواهد زد· همزمان رهبرى ارتش٬ که قدرت سياسى را همچنان در اختيار خود دارد٬ اعلام نمود که "اعتراضات" بايد طى ۴۸ ساعت خاتمه پيدا کند٬ در غير اينصورت ارتش قدرت را بدست خواهد گرفت·    

رهبرى ارتش اتمام حجت خود را با عباراتى از قبيل اينکه مرسى بايد "مطالبات مردم را برآورده نمايد" و يا اينکه هدف نيروهاى نظامى "مداخله در سياست" نيست معطر ساخت٬ اما در وراى اين جمله پردازيها لبه تيز حمله خود به سوى جنبش اعتراضى نشانه رفته است· ارتش تصميم به برقرارى نظم و قانون و همکارى معتمد٬ که حال سرمايه دارى از وجود آن بهتر ميشود٬ گرفته است· در اين بازى مرسى تنها يک مهره بى ارزش است٬ که اگر هدف اصلى آن را مطالبه نمايد بى چون چرا قربانى خواهد شد· 

محمد مرسى و اخوان المسلمين شاخه اى از سرمايه دارى مصر٬ محافظه کار در مساٸل اخلاقى و مذهبى٬ اما بى پرده نٸوليبرال در امور اقتصادى٬ تقريبا مانند يوران هگلوند و دمکرات مسيحيان در سوٸد٬ است· اين ادغاميست که پاسخگوى مطالبات جامعه مصر نيست· ممکن است که اخلاق گرايى اخوان المسلمين در ميان توده ها از پشتيبانى فراوانى برخوردار باشد٬ بخصوص در روستاها٬ اما اين نه مساٸل آسمانى بلکه مطالبات توده ها در مورد يک زندگى بهتر بر روى زمين بود که جنبش اعتراضى را بر عليه مبارک برانگيخت·

در تقابل با اين مطالبه نٸوليبراليسم مانعى موٽر تشکيل داده است· در خلال اولين (و شايد آخرين) سال بعنوان پرزيدنت مرسى مطيعانه برنامه رياضت صندوق بين المللى پول را٬ که بعنوان شرطى براى وام اضطرارى جديد اراٸه شده٬ براى مصر اداره نموده است· نتيجه اعمال اين سياست بهاى دو برابر نفت و کمبود يارانه هاى اجتماعى٬ که زندگى زمينى را براى اغلب مصريها نه آسانتر بلکه دشوارتر نموده٬ بوده است·   

به اين امر خصوصى سازيها٬ قوانين ضد اتحاديه اى٬ ادامه فساد و رابطه با آمريکا٬ امرى که مستقيما براى نيروهاى پان عربيسم که همچنان در مصر فعالند آزار دهنده است٬ اضافه شده است· اينکه مرسى به تازگى روابط خود را با سوريه قطع٬ همزمان که آنرا يکپارچه با اسراييل حفظ نموده است٬ از ديدگاه بسيارى يک تحريک صرف تلقى ميشود·

البته در اين توازن نيرو٬ که در آن اخوان المسلمين – ه مرسى با مقاومت از جانب طبقه ميانه رو سکولار در شهرها روبرو ميشود٬ ابعاد مذهبى نقش خاص خود را ايفا مينمايد· اما تعيين کننده براى قدرت و گسترش اعتراضات سياست است٬ اينستکه مرسى و دولت او قدمى در راه به واقعيت مبدل نمودن وعده هاى داده شده خود از سال ۲۰۱۱ يا براى بهبود شرايط اقشار گسترده مردم بر نداشته است· 

کارزار تمرد در ماه مى با هدف گردآورى دستکم ۱۵ ميليون امضاء براى درخواست استعفاى مرسى آغاز شد· در ۳۰ ژوٸن٬ که سالگرد به روى کار آمدن مرسى بعنوان پرزيدنت بود٬ تمرد ۱۷ ميليون امضاء٬ ۴ ميليون بيش از آراٸى که مرسى در زمان انتخاب بدست آورده بود٬ جمع آورى نمود· اين گزارش شايد اغراق آميز باشد٬ اما نمايانگر تغيير شديد سطح افکار عمومى است· تنها پس از يکسال محبوبيت مرسى بصورتى شگفت انگيز کاهش يافته و در نظر سنجيها او اکنون کمتر از ۳۰ درصد از آراء را بدست بدست مياورد· اين پشتيبانى اندکى نيست٬ اما همزمان پاسخگوى نيازهاى سرمايه دارى مصر٬ نظم و ترتيب و اتحاد ملى هم نيست·       

مانند ديگر سياستمداران سرمايه دارى٬ مرسى مدعيست که او بدليل اينکه انتخاب شده مشروع است٬ در دوران ميان انتخابات مردم بايد زبان به دهان گرفته و سياستهاى تحميلى او را بپذيرند٬ اگر چه بر خلاف وعده هايست که قبل از انتخابات داده شده اند·   

از بد روزگار اينچنين نگرش محدودى به دمکراسى مورد قبول مردم مصر نيست· او به اميدهايى که سقوط مبارک ايجاد کرد خيانت نموده است و اکنون بايد پاسخگوى اعمال خود باشد٬ نه در پارلمان٬ که در آن به اسلامگرايان اکٽريت سفارشى اعطاء شد٬ بلکه در پارلمان خيابانها٬ که توده ها ميتوانند دعوى خود را پيگيرى نمايند· در شرايط فعلى مرسى بر روى يک کارزار وسيع توده اى-ه بر عليه خود حکومت ميکند· اين امر مطالبه استعفاى او را مشروع ميسازد· 

روز سه شنبه محمد مرسى و رهبرى ارتش در يک مذاکره بى ٽمر با يکديگر ملاقات نمودند· مرسى از استعفا و يا رها نمودن ذره اى از قدرت امتناع ميورزد٬ امرى که منجر به تداوم اعتراضات خواهد شد· ارتش در بيانيه اى در فيس بوک قسم خورد که "از مردم مصر بر عليه تروريستها٬ تندروها و ديوانه ها حمايت نمايد"·

تا ببينيم که سرانجام اين تحولات به کجا ميانجامد٬ اما با افزايش ميزان ناآراميها ميزان مداخله نظامى نيز افزايش ميابد· نيازى به اين نيست که همه کودتاهاى نظامى٬ مانند شيلى ۱۹۷۳ ٬ که در مداخله نظامى ۲۰۱۱ نشان داده ميشود٬ خونين باشند· پس از دوران جمال عبدل ناصر نيروهاى نظامى مصر نقش وحدت بخشترى را ايفا نموده است·     

اما ديدن رهبرى ارتش بعنوان متحد٬ بعنوان بخشى از جنبش اعتراضى٬ نديدن منافع گسترده است· ارتش ميتواند مرسى را قربانى نمايد – اما فقط براى حفظ نظم پايدار سرمايه دارى· ميدانم که ژنرال رهبر٬ عبدل فتح ال- سيسى٬ در آمريکا آموزش ديده است و اينکه او سال گذشته "پشتيبانى کامل خود را از رابطه ارتش مصر با آمريکا" اعلام نمود· 

يک توسعه مترقى در مصر متضمن جدايى از نٸوليبراليسم و سلطه امپرياليسم که توسط صندوق بين المللى پول و ديگر ارگانهاى امپرياليستى اداره ميشود ميباشد· يکچنين جدايى توسط يک کودتاى نظامى امکانپذير نيست·

اما اميدوارم که جنبش توده اى مبارزه خود را در صورت رفتن و يا برکنار نمودن مرسى از قدرت گسترش بدهد· اين مبارزه مردمى٬ مبارزه طبقاتى٬ است که به مصر آينده بهترى را اميد داده و خواهد داد·

پيام پرتوى

هیچ نظری موجود نیست: