جنگ و « صلح نوبل »
۱۸ مهر ۱۳۸۸
جایزه صلح نوبل، در حالی به رئیس دولت آمریکا داده شده است که کشورش هم اکنون بطور رسمی در دو جنگ ( افغانستان و عراق) درگیر است و بر کشتار مردم غیرنظامی افعانستان در ماههای اخیر نیز بیش از پیش افزوده است. علاوه بر این، برنده صلح نوبل ما، در ماههای آینده قرار است که بر تعداد سربازان خود در افغانستان نیز بیافزاید.// کودتای اخیر نظامیان در هندوراس ، با تمامی تلاشی که آمریکا در پرده پوشی جهت برنامه ریزی آن داشت، دست این کشور را در حمایت از کودتاچیان برملا ساخت.// و…
المیرا مرادی
۱۸ مهر ۱۳۸۸
جایزه صلح نوبل، در حالی به رئیس دولت آمریکا داده شده است که کشورش هم اکنون بطور رسمی در دو جنگ ( افغانستان و عراق) درگیر است و بر کشتار مردم غیرنظامی افعانستان در ماههای اخیر نیز بیش از پیش افزوده است. علاوه بر این، برنده صلح نوبل ما، در ماههای آینده قرار است که بر تعداد سربازان خود در افغانستان نیز بیافزاید.// کودتای اخیر نظامیان در هندوراس ، با تمامی تلاشی که آمریکا در پرده پوشی جهت برنامه ریزی آن داشت، دست این کشور را در حمایت از کودتاچیان برملا ساخت.// و…
المیرا مرادی
دنیای ما
کمیته جوایز نوبل، دیروز هشتم اکتبر، برنده جایزه «صلح» این کمیته را اعلام کرد. باراک اوباما، به پاس تلاش های دیپلماتیک در صحنه بین المللی، برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۰۹ شد.
کمیته جوایز نوبل اعلام کرده است که:” این جایزه قویا به جهت تلاش های بی وقفه بین المللی و دیپلماسی و همکاری با ملل دیگر به اوباما داده می شود.” ” تلاشگری برای برقراری صلح” فعالیت عمده کاندیداهای جایزه می باشد. آنچه که بلافاصله به ذهن خطور می کند اینست که اوباما تا چه اندازه برای گرفتن عنوان ” تلاشگر صلح” استحقاق دارد؟
جایزه صلح نوبل، در حالی به رئیس دولت آمریکا داده شده است که کشورش هم اکنون بطور رسمی در دو جنگ ( افغانستان و عراق) درگیر است و بر کشتار مردم غیرنظامی افعانستان در ماههای اخیر نیز بیش از پیش افزوده است. علاوه بر این، برنده صلح نوبل ما، در ماههای آینده قرار است که بر تعداد سربازان خود در افغانستان نیز بیافزاید.
در زمینه خلع سلاح اتمی نیز که بی شک می بایستی پارامتر مهمی در گزینش کاندیداها واقع شود، اوباما تا کنون اعلام نکرده است که قصد کاهش زرادخانه اتمی کشورش را داشته باشد. او همچنین از برنامه های دولت بوش در ساخت بمب های کوچک اتمی نیز صرفنظر نکرده است. در عین حال اوباما در رابطه با حمایت از برنامه های اتمی اسرائیل نشان داده که کماکان ادامه دهنده سیاست های دولت بوش در این زمینه نیز می باشد و با وجود آنکه کشورهای خاورمیانه خواستار پیوستن اسرائیل به پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای هستند، بنا بر گزارش اخیر “واشنگتن‌تایمز ” ، باراک اوباما تصمیم ندارد به اسرائیل فشاری وارد آورد تا این کشور به بازرسان بین‌المللی اجازه بازرسی سلاح‌های هسته‌ای اسرائیل را بدهد.
مورد دیگری که اخیرا اوباما از آن برای برنامه های تبلیغاتی صلح طلبانه خود بهره برد، موضوع صرفنظر کردن کشورش از استقرار موشک های رهگیر وبرنامه سپر موشکی در چک و لهستان بود. اما درست چند روز پس از اعلام خبر مزبور، واشنگتن برنامه جدید خود را اعلام نمود. بر این اساس مشخص شد که آمریکایی ها حتی فکر امتناع از استقرار تجهیزات سپر ضد موشکی را در ذهن نداشته اند، بلکه کاخ سفید تصمیم گرفته است که بهتر است این رادارها را از حالت ثابت و ساکن خارج کرده و موشک های خود را در دریا مستقر نماید. کمیته صلح نوبل، تا چه اندازه دست کاندیداها را در گسترش نظامی گری در دنیا باز می گذارد؟
کودتای اخیر نظامیان در هندوراس ، با تمامی تلاشی که آمریکا در پرده پوشی جهت برنامه ریزی آن داشت، دست این کشور را در حمایت از کودتاچیان برملا ساخت. کودتا در “تگوسیکالپا “، پایتخت هندوراس، با شرکت سفارت آمریکا و مقامات نظامی آمریکایی و هندوراسی در پایگاه هوائی “پالمرولا ” طراحی و برنامه‌ریزی شده بود. فیلیپ کراولی، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در تاریخ ۲۰ جولای ، به سوال مستقیم یک خبرنگار درباره اینکه این کودتا قانونی بوده و یا غیرقانونی، با پاسخی که داد روشن کرد که عمل براندازی رئیس جمهور منتخب مردم هندوراس را توسط نظامیان را به مفهوم “قانونی ” آن کودتا نمی‌داند. او در اینجا با کلمات بازی می کند و می گوید:” این کودتا، واضح است که “قانونی ” نبود، ولی به طریق اولی نیز “غیرقانونی ” هم نبود.” منظور سخنگوی کاخ سفید از بیان این تمایز این بود که ادامه اعطای کمک نظامی و اقتصادی به دولت کودتا و نیروهای مسلح هندوراس را توجیهه نماید تا عمل حمایتی دولت آمریکا در این زمینه را غیرقانونی جلوه گر نشود. کودتا در هندوراس درست قبل از اعلام افتتاح ۷ پایگاه جدید نظامی آمریکا در کلمبیا وقوع یافت. این پایگاه‌های جدید آمریکا در واکنش به تعطیلی اجباری پایگاه هوایی آمریکا در “مانتا “ی اکوادور و هراس از دست رفتن پایگاه آمریکا در هندوراس ساخته شده اند.
معلوم نیست که کمیته صلح نوبل، اصلا به خاطر داشته باشد که اوباما در ماه آپریل گذشته، بیانیه ای صادر و طی آن اعلام داشت که بازجویان سیا را که در دولت جرج بوش، به شکنجه زندانیان مظنون به شرکت در فعالیت‌های تروریستی پرداخته بودند، مورد پیگیری قرار نخواهد داد. کمی بعد هم مدیر اطلاعات ملی آمریکا در دولت اوباما نیز بر “حمایت مطلق ” از افسران اطلاعاتی این کشور تاکید نمود. قابل ذکر است که همزمان با بیانیه اوباما، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در گزارشی از ابعاد جدید شکنجه زندانیان در زندانهای مخفی سازمان جاسوسی آمریکا خبر داده بود.این چه ” تلاش گر صلحی” است که نه تنها براعمال شکنجه مسئولان آمریکایی در دولت گذشته سرپوش می گذارد، بلکه طی مدت ریاست جمهوریش، صلیب سرخ جهانی از ابعاد جدید شکنجه در زندانهای مخفی آمریکا گزارش می دهد؟
در اینجا تنها از برخی از سیاست های دولت اوباما سخن گفته شد. گرچه اهدای جایزه ” صلح” نوبل در اغلب موارد غیرمنصفانه بوده است، و بسیاری اعتماد خود را نسبت به این جایزه از دست داده اند، اما تقدیم عنوان ” تلاشگر بین المللی صلح” به رئیس دولتی که کشورش در دنیا مولد بسیاری از آشوب ها ، نابرابری ها، جنگ ها و توطئه ها است، فراتر از بی انصافی است و بیشتر به یک جوک و شوخی شباهت دارد تا موضوعی جدی در عرصه بین الملل.
کمیته جوایز نوبل، دیروز هشتم اکتبر، برنده جایزه «صلح» این کمیته را اعلام کرد. باراک اوباما، به پاس تلاش های دیپلماتیک در صحنه بین المللی، برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۰۹ شد.
کمیته جوایز نوبل اعلام کرده است که:” این جایزه قویا به جهت تلاش های بی وقفه بین المللی و دیپلماسی و همکاری با ملل دیگر به اوباما داده می شود.” ” تلاشگری برای برقراری صلح” فعالیت عمده کاندیداهای جایزه می باشد. آنچه که بلافاصله به ذهن خطور می کند اینست که اوباما تا چه اندازه برای گرفتن عنوان ” تلاشگر صلح” استحقاق دارد؟
جایزه صلح نوبل، در حالی به رئیس دولت آمریکا داده شده است که کشورش هم اکنون بطور رسمی در دو جنگ ( افغانستان و عراق) درگیر است و بر کشتار مردم غیرنظامی افعانستان در ماههای اخیر نیز بیش از پیش افزوده است. علاوه بر این، برنده صلح نوبل ما، در ماههای آینده قرار است که بر تعداد سربازان خود در افغانستان نیز بیافزاید.
در زمینه خلع سلاح اتمی نیز که بی شک می بایستی پارامتر مهمی در گزینش کاندیداها واقع شود، اوباما تا کنون اعلام نکرده است که قصد کاهش زرادخانه اتمی کشورش را داشته باشد. او همچنین از برنامه های دولت بوش در ساخت بمب های کوچک اتمی نیز صرفنظر نکرده است. در عین حال اوباما در رابطه با حمایت از برنامه های اتمی اسرائیل نشان داده که کماکان ادامه دهنده سیاست های دولت بوش در این زمینه نیز می باشد و با وجود آنکه کشورهای خاورمیانه خواستار پیوستن اسرائیل به پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای هستند، بنا بر گزارش اخیر “واشنگتن‌تایمز ” ، باراک اوباما تصمیم ندارد به اسرائیل فشاری وارد آورد تا این کشور به بازرسان بین‌المللی اجازه بازرسی سلاح‌های هسته‌ای اسرائیل را بدهد.
مورد دیگری که اخیرا اوباما از آن برای برنامه های تبلیغاتی صلح طلبانه خود بهره برد، موضوع صرفنظر کردن کشورش از استقرار موشک های رهگیر وبرنامه سپر موشکی در چک و لهستان بود. اما درست چند روز پس از اعلام خبر مزبور، واشنگتن برنامه جدید خود را اعلام نمود. بر این اساس مشخص شد که آمریکایی ها حتی فکر امتناع از استقرار تجهیزات سپر ضد موشکی را در ذهن نداشته اند، بلکه کاخ سفید تصمیم گرفته است که بهتر است این رادارها را از حالت ثابت و ساکن خارج کرده و موشک های خود را در دریا مستقر نماید. کمیته صلح نوبل، تا چه اندازه دست کاندیداها را در گسترش نظامی گری در دنیا باز می گذارد؟
کودتای اخیر نظامیان در هندوراس ، با تمامی تلاشی که آمریکا در پرده پوشی جهت برنامه ریزی آن داشت، دست این کشور را در حمایت از کودتاچیان برملا ساخت. کودتا در “تگوسیکالپا “، پایتخت هندوراس، با شرکت سفارت آمریکا و مقامات نظامی آمریکایی و هندوراسی در پایگاه هوائی “پالمرولا ” طراحی و برنامه‌ریزی شده بود. فیلیپ کراولی، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در تاریخ ۲۰ جولای ، به سوال مستقیم یک خبرنگار درباره اینکه این کودتا قانونی بوده و یا غیرقانونی، با پاسخی که داد روشن کرد که عمل براندازی رئیس جمهور منتخب مردم هندوراس را توسط نظامیان را به مفهوم “قانونی ” آن کودتا نمی‌داند. او در اینجا با کلمات بازی می کند و می گوید:” این کودتا، واضح است که “قانونی ” نبود، ولی به طریق اولی نیز “غیرقانونی ” هم نبود.” منظور سخنگوی کاخ سفید از بیان این تمایز این بود که ادامه اعطای کمک نظامی و اقتصادی به دولت کودتا و نیروهای مسلح هندوراس را توجیهه نماید تا عمل حمایتی دولت آمریکا در این زمینه را غیرقانونی جلوه گر نشود. کودتا در هندوراس درست قبل از اعلام افتتاح ۷ پایگاه جدید نظامی آمریکا در کلمبیا وقوع یافت. این پایگاه‌های جدید آمریکا در واکنش به تعطیلی اجباری پایگاه هوایی آمریکا در “مانتا “ی اکوادور و هراس از دست رفتن پایگاه آمریکا در هندوراس ساخته شده اند.
معلوم نیست که کمیته صلح نوبل، اصلا به خاطر داشته باشد که اوباما در ماه آپریل گذشته، بیانیه ای صادر و طی آن اعلام داشت که بازجویان سیا را که در دولت جرج بوش، به شکنجه زندانیان مظنون به شرکت در فعالیت‌های تروریستی پرداخته بودند، مورد پیگیری قرار نخواهد داد. کمی بعد هم مدیر اطلاعات ملی آمریکا در دولت اوباما نیز بر “حمایت مطلق ” از افسران اطلاعاتی این کشور تاکید نمود. قابل ذکر است که همزمان با بیانیه اوباما، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در گزارشی از ابعاد جدید شکنجه زندانیان در زندانهای مخفی سازمان جاسوسی آمریکا خبر داده بود.این چه ” تلاش گر صلحی” است که نه تنها براعمال شکنجه مسئولان آمریکایی در دولت گذشته سرپوش می گذارد، بلکه طی مدت ریاست جمهوریش، صلیب سرخ جهانی از ابعاد جدید شکنجه در زندانهای مخفی آمریکا گزارش می دهد؟
در اینجا تنها از برخی از سیاست های دولت اوباما سخن گفته شد. گرچه اهدای جایزه ” صلح” نوبل در اغلب موارد غیرمنصفانه بوده است، و بسیاری اعتماد خود را نسبت به این جایزه از دست داده اند، اما تقدیم عنوان ” تلاشگر بین المللی صلح” به رئیس دولتی که کشورش در دنیا مولد بسیاری از آشوب ها ، نابرابری ها، جنگ ها و توطئه ها است، فراتر از بی انصافی است و بیشتر به یک جوک و شوخی شباهت دارد تا موضوعی جدی در عرصه بین الملل.
۲ نظر:
سلام
من یک صلح طلبم. وبلاگتان بسیار عالی است. من به شما لینک دادم. به وبلاگ من سر بزنید.خوشحال می شوم
سلام
من یک صلح طلبم. وبلاگتان بسیار عالی است. من به شما لینک دادم. به وبلاگ من سر بزنید.خوشحال می شوم
ارسال یک نظر